52 О, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япып, ана-бабасынынъ ёлларынен ве бутюн Исраильни гуналаргъа батыргъан, Неват огълу Еровоамнынъ ёлларынен юрди.
О, РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, бабасы юрген ёллардан юрип, бабасы Исраильни гуналаргъа батыргъан гуналарны япты.
О, РАББИнинъ огюнде ярамай ишлер япты, Еровоамнынъ ёлундан юрип, гуналар япты ве Исраильни гуналаргъа батырды.
РАББИнинъ огюнде Ахав киби яманлыкъ япкъан адам ёкъ эди, шу яманлыкъларны япмагъа оны апайы Изевель огретти.
Ахав баба-деделерине къошулды. Онынъ ерине огълу Ахазья тахткъа отурды.
Амма Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ япкъан гуналарыны о да япты, олардан вазгечмеди.
Ахазья Ахав союнынъ юрген ёлларындан юрди, Ахавнынъ сою киби РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япты, чюнки Ахавнынъ союнен догъмуш эди.
Ёрам Ехуны корип: – Еху, эписи яхшымы? – деп сорады. Еху исе: – Сенинъ ананъ Изевель ороспулыкъ ве чокътан-чокъ этне япып юргенде, неси яхшы оладжакъ? – деди.
Ахазьянынъ анасы оны ярамай шейлер япмагъа огретти, ве Ахазья Ахав союнынъ юрген ёлларынен юрди.
Къыз андан чыкъып, анасына: – Нени истейим? – деди. – Сувгъа Батырыджы Ягъянынъ башыны сора! – деди анасы.
Мына, Мен къапу алдында турып, такъырдатам. Ким сесимни эшитип, къапуны ачса, Мен онынъ янына кирерим, ве биз экимиз акъшамлыкъ ашыны ашармыз.