5 Сонъ Ехошафат Исраиль падишасына: – Лякин башта РАББИден сора, – деди.
Сонъ Ехошафаттан: – Меннен Рамот-Гиладгъа къаршы дженкке чыкъаджакъсынъмы? – деп сорады. Ехошафат Исраиль падишасына джевап берип: – Эбет, озюм де, адамларым да, атларым да сенинъ ордунъа къошулмагъа азырмыз, – деди.
Исраиль падишасы 400-ге якъын пейгъамберни топлап, олардан: – Рамот-Гиладгъа къаршы дженкке кетейимми я да кетмейимми? – деп сорады. Олар: – Кет. Рабби оны падишанынъ къолуна береджек, – дедилер.
РАББИнинъ Мелеги тишбели Ильяскъа бойле деди: – Тур, Самарие падишасынынъ эльчилерини къаршыламагъа чыкъ да, оларгъа бойле айт: «Не? Исраильнинъ Алласы ёкъмы ёкъса? Экрон алласы олгъан Баал-Зевувдан сорамагъа кетесинъизми?
Ехошафат исе: – Мында РАББИнинъ пейгъамбери ёкъ экенми? Биз ондан РАББИнинъ эмири акъкъында сорар эдик, – деди. Исраиль падишасынынъ хызметчилеринден бири: – Мында Шафат огълу Эль-Яса бар. О, Ильяснынъ хызметчиси эди, – деди.
Бойлеликнен, Шаул ольди, чюнки о, РАББИге озь садыкълыгъыны сакъламады. О, РАББИнинъ сёзлерини динълемеди ве рухларнен лакъырды эткен апайгъа суаль берди,
– Бизим адымыздан РАББИге ялвар. Вавилон падишасы Невукъаднеццар бизге къаршы дженк этмеге кельди. Бельки РАББИ бизлерге насылдыр, Онынъ аджайип шейлерине ошагъан, бир шей яратыр да, Невукъаднеццар бизден чекилир, – дедилер.
– Инсан огълу! Бу адамларнынъ юреклери путларгъа берильгендир. Оларны ёлдан ургъан ве къабаатлы эткен шейлерни олар козьлери огюне къойдылар. Оларгъа Мени чагъырмагъа разылыкъ берейимми?
О, руханий Элазарнынъ огюнде турсун ве Ур алетлери ярдымынен РАББИнинъ огюнде чыкъкъан къарар акъкъында сорасын. Онынъ сёзюне коре о ве Исраиль огъулларынынъ эписи, бутюн джемаат эр бир шейни башласынлар ве эр бир шейни битирсинлер.
Исраиллилер ёллукъ ашларыны козьден кечирдилер, амма РАББИден акъыл сорамадылар.
Ехошуанынъ олюминден сонъра, Исраиль огъуллары РАББИни чагъырып, Ондан: – Ханаанлыларгъа къаршы бизден ким биринджи чыкъаджакъ? – деп сорадылар.
Исраиллилер Бет-Эль шеэрине келип, Алладан: – Бизни Биньямин къабилесине къаршы ким алып бараджакъ? – деп сорадылар. РАББИ джевап берип: – Сизлерни Ехуда алып бараджакъ, – деди.
Исраиль огъуллары кетип, акъшамгъадже РАББИнинъ огюнде агъладылар ве Ондан: «Къардашларымыз биньяминлилернен дженкни девам этейикми, ёкъмы?» – деп сорадылар. РАББИ джевап берип: «Оларнен дженклешинъиз!» – деди.
Сонъ исраиллилер Гиванынъ чевре-четинде сакълы аскерлерни къойдылар.
Шаул Ахиягъа: – Алланынъ Сандыгъыны кетир, – деди. Алланынъ Сандыгъы о вакъыт Исраиль огъулларында эди.
Давут РАББИге мураджаат этип: – Анда барайыммы, фелестинлилерни енъеримми? – деп сорады. РАББИ Давуткъа: – Бар, фелестинлилерни енъеджексинъ ве Кеиланы азат этеджексинъ, – деп джевап берди.
Давут кене РАББИге мураджаат этти, ве РАББИ онъа: – Тур, Кеилагъа кет. Мен фелестинлилерни сенинъ къолунъа теслим этеджегим, – деди.
Давут, РАББИге мураджаат этип: – Бу айдутлар сюрюси пешинден къувалайыммы? Оларны къувып етеримми? – деп сорады. РАББИ онъа: – Къувала. Мытлакъа оларгъа етип олурсынъ ве эписини къуртарырсынъ, – деди.