Куньлернинъ биринде Гилад топрагъындаки Тишбе шеэринден олгъан Ильяс Ахавгъа: – Исраиль Алласы олгъан РАББИнинъ огюнде турып, ант этем: эгер мен буюрмасам, бу йылларда не чыкъ тюшеджек, не де ягъмур ягъаджакъ, – деди.
Сенинъ Алланъ, РАББИнен ант этем! Эфендим эр бир халкъкъа ве эр бир падишалыкъкъа сени къыдырмагъа адамларны ёллагъан. Онъа: «О мында ёкъ», – деселер, падиша эр бир халкътан, эр бир падишалыкътан сени тапалмагъанында ант этмеге меджбур эткен.
«Балакъ манъа кумюшке ве алтынгъа толу озь эвини берсе биле, РАББИнинъ буюргъаныны бозмагъа, озь истегимнен кичик я да буюк ич бир шей япып оламам. РАББИ не десе, оны айтаджагъым».
Шимди мен макътавны адамлардан къыдыраммы, я Алладанмы? Мен адамларнынъ разылыгъыны къазанмагъа тырышаммы? Эгер мен але даа адамларнынъ разылыгъыны къазанмагъа тырышсам, Месихнинъ къулу олмаз эдим!