10 Бен-Хадад даа бир хабер ёллап: – Мен Самарие шеэрининъ кулюни кокке савурарым. Джаяв аскерлериме бирер авуч куль биле тийсе, аллалар бойнумны урып, мени пек къатты джезаласынлар! – деди.
Изевель Ильяскъа бир хаберджи ёллап: – Эгер мен ярын мына шу вакъыткъа къадар пейгъамберлернинъ джанларыны алгъанынъ киби, джанынъны алмасам, аллаларым бойнумны урсун, мени пек къатты джезаласынлар! – деди.
Бундан сонъ Сулейман падиша РАББИнен ант этип: – Эгер Адоньяны бойле сёзлер айткъаны ичюн сагъ къалдырсам, Алла мытлакъа бойнумны урсун, мени пек къатты джезаласын!
Ахав Бен-Хададнынъ хаберджилерине: – Падиша-эфендиме бойле айтынъыз: менден, къулунъдан биринджи кере сорагъан шейлеринъни япмагъа азырым. Амма бу сонъки шейни япалмам, – деди. Хаберджилер къайтып, бу джевапны айтып бердилер.
Сен эфендимнинъ энъ кичик башлыгъындан юзь чевирме, Мысыргъа ве онынъ дженк арабалары ве атлыларына ишанма.
Сонъ падиша: – Шафат огълу Эль-Ясанынъ башыны бугунь алмасам, Алла бойнумны урсун! – деди.
Сенинъ эписи къулларынъ манъа келип седжде этерлер ве: «Сен ёлбашчылыкъ эткен бутюн халкъынънен чыкъып кет», – деп айтарлар. Бундан сонъ мен чыкъып кетерим, – деди ве гъазапнен фыравундан чыкъып кетти.
Анда бойле къычыралар: «Фыравун, Мысырнынъ падишасы баягъы шамата котерди, лякин келишкен вакъытны къачырды!»
РАББИ бойле дей: – Акъыллы адам акъыллыгъынен, кучьлю адам къудретинен, бай адам байлыгъынен макътанмасын.
Эртеси куню базы еудийлер ант этип, Павелни ольдюрмегендже ашап-ичмемезликке сёз бердилер.
Анда Баракъ Кедешке Нафталий ве Зевулун огъулларыны чагъыртты. Онынъ башчылыгъы алтында 10 000 аскер топланды. Девора да оларнен берабер кетти.
– Сен манъа не таякъ котерип чыкътынъ: мен санъа копекми ёкъса? – деди фелестинли ве, озь аллаларыны чагъырып, Давутны къаргъады.