43 Айса нечюн РАББИнинъ огюнде берген сёзюнъни тутмадынъ, мен санъа берген эмиримни беджермединъ? – деди.
Шу вакъыт падиша, гивонлыларны чагъыртып, оларнен лакъырды этти. Гивонлылар Исраиль къабилесинден дегиль, олар амморлылардан къалгъан эдилер. Исраиллилер оларгъа, ярамайлыкъ япмамыз, деп, сёз берген эдилер, амма Шаул оларны, Исраиль ве Ехуда несилине куньлеп, ёкъ этмеге истеди.
Падиша адамларыны ёллап, Шимийни чагъыртты ве онъа: – Мен санъа: «Шуны биль ки, къайсы куню сен мындан чыкъып бир ерге кетсенъ, шу куню мытлакъа олерсинъ», – РАББИнен ант этип, санъа айтмадыммы? Сен манъа: «Яхшы эшиттим», – деген эдинъ.
Сонъ падиша Шимийге: – Давут бабама япкъан бутюн яманлыкъларынъны озюнъ ичинъден яхшы билесинъ. РАББИ яманлыгъынъны озюнънинъ башынъа тюшюрсин!
Алланынъ къолу исе Ехуданынъ устюнде эди. РАББИнинъ сёзюне коре, падишанынъ ве башлыкъларнынъ буюргъаныны беджермек ичюн, О, оларгъа бирлик берди.
Падишанынъ сёзлерини ве Алланынъ огюнде берген антынъны тут.
Шунынъ ичюн акимиетлерге бойсунмакъ керек, тек джезадан къоркъкъанындан дегиль де, видждан борджудандыр.