6 Къаргъалар онъа саба отьмекнен эт кетирди ве акъшам да отьмекнен эт кетирдилер, озенден исе о ичти.
Къарт кетип, ёлда серилип яткъан джесетни тапты. Джесетнинъ янында эшекнен арслан турмакъта эдилер. Арслан джесетни ашамагъан, эшекни парчаламагъан эди.
Ильяс РАББИнинъ айткъаныны япты. Иорданнынъ янына, Керит вадийине барып, анда ерлешти.
Бираз вакъыт кечкен сонъ, озен къуруды, чюнки топракъкъа ягъмур ич ягъмады.
Ильяс бакъса, не корьсюн: башы уджунда къор устюнде бир пите ве бир гугюм сув турмакъта. О, ашады-ичти, сонъ кене юкълап къалды.
Ильяс турып, ашады-ичти ве шу аштан такъат алып, 40 кунь ве 40 гедже кетип, Алланынъ дагъы олгъан Хоревге кельди.
Инсафлылар чагъырса, РАББИ эшитир, бутюн белялардан оларны къорчалар.
Мен къабаатымны бойнума алдым, гунам ичюн пешман этем.
Сенинъ окъларынъ манъа санчылды, къолунъ устюме агъыр басып тюшти.
Исраиль огъуллары маннаны отурыла-билир топракъкъа кельгенлерине къадар къыркъ йыл девамында ашадылар. Олар маннаны Ханаан топрагъы сынъырына кельгенлерине къадар ашадылар.
юксекликте ерлешеджек, янына барылмаз къаяларда сакъланаджакъ, керекли ашлары оладжакъ, суву да битмейджек.
Цидкия падишанынъ буюргъанына коре Йирмеяны къаравуллар азбарында къапаттылар. Шеэрде отьмек битмегендже, эр кунь онъа фурунджылар сокъагъындан бир пите бере эдилер. Бойледже, Йирмея къаравуллар азбарында къалды.
Мына, мен бугунь къолларынъда олгъан зынджырлардан сени азат этем. Эгер меннен Вавилонгъа кетмеге истесенъ, юр, мен сени бакъарым. Меннен Вавилонгъа кетмеге истемесенъ исе, къал. Мына, бутюн топракъ козюнъ огюнде. Джанынъ къайда истесе, анда кет.
РАББИ Мусагъа: – Меним къудретим сынъырлымы, аджеба? Санъа айткъанларым ерине келип-кельмейджегини шимди кореджексинъ, – деди.
Иса оларгъа дикъкъатнен бакъып: – Адамларнынъ имкяны ёкъ, лякин Алланынъ ярдымынен эр шей олмакъ мумкюн, – деди.
Иса шегиртлерине: – Мен сизни акъчасыз, торбасыз, аякъкъапсыз ёллагъанымда, бир шейде эксиклигинъиз олдымы? – деди. – Ич бир шейде олмады! – деп джевап берди олар.
Алла берген сёз ве ант денъишмез, чюнки Алла ялан айтып оламаз. Бу сёз ве ант бизни, яни Аллада сакъланув тапкъанларны ве оладжакъ шейлерге умют эткенлерни, юреклендирелер.
Шимшон оларгъа бойле деди: – Ашагъан озю аш олды, кучьлю – татлы олды. Фелестинлилер учь кунь тапмаджаны чезип оламадылар.