23 Алланынъ адамы ашап-ичкенинден сонъ, оны къайтаргъан къарт онъа эшегини екти.
Ибраим саба эрте турды, эшегини екти, янына эки хызметчи огъланыны ве озь огълу Исхакъны алды. Чалынаджакъ къурбанны бутюнлей якъмакъ ичюн одун парлап, онъа Алла айткъан ерге ёл алды.
ёлунъдан къайтып, Алланъ санъа: “аш ашама, сув ичме”, деген ерде аш ашап, сув ичкенинъ ичюн, джесединъ деделеринъ дюрбесинде дефн этильмейджек».
О кетти. Ёлда оны бир арслан расткетирип, ольдюрди. Онынъ джеседи ёлда серилип ята эди, эшеги исе янында тура эди. Арслан да джесетнинъ янында отура эди.
эшекни эгерледи де, хызметчисине: – Юр, эшекни айда, мен айтмагъандже токътама, – деди.