19 Алланынъ адамы онен берабер къайтты, онынъ эвинде аш ашады, сув ичти.
Апай бу терекнинъ махсуллары ашкъа ляйыкъ, гузель, козьге яхшы корюнгенини ве бильги ваде бергенини корьди. Махсулны узьди ве ашады. Янында олгъан акъайына да берди. Акъайы да ашады.
Къарт исе бойле деди: – Мен де сенинъ киби пейгъамберим. Бир мелек манъа РАББИнинъ эмиринен: «Оны эвинъе къайтар, аш ашасын, сув ичсин», – деди. Лякин о, ялан айтты.
Олар даа софра башында отургъанда, Алланынъ адамыны къайтаргъан пейгъамберге РАББИнинъ лафы олды.
Чюнки РАББИ манъа: «Аш ашама, сув ичме, кеткен ёлунъдан да къайтма», – деп буюрды.
Лякин Пётр ве Юхан оларгъа джевап берип: – Озьлеринъиз къарар чыкъарынъыз, Алладан зияде сизлерни динълемеге Алланынъ огюнде догъру оладжакъмы?
Эгер аранъызда пейгъамберлик япкъан я да тюшлерден келеджекни бильген адам пейда олса ве сизге бир бельги я да аджайип шей акъкъында айтып,
шу пейгъамбернинъ я да тюшлерден келеджекни бильген шу адамнынъ айткъанларыны динълеменъиз. Алланъыз олгъан РАББИ, сиз Оны бутюн джанынъызнен ве бутюн юрегинъизнен севгенинъизни бильмек ичюн, сизлерни сынай.
О пейгъамберни я да тюш тарифлеген адамны ольдюрмек керек. Алланъыз олгъан РАББИ сизни Мысыр топрагъындан чыкъарып, къуллукъ эвинден сатын алгъан. Шу адам исе сизни Алланъ олгъан РАББИден вазгечтирмеге ве О, буюргъан ёлдан урмагъа истеди. Бу яманлыкъны аранъыздан ёкъ этинъиз.
Лякин эгер, Мен онъа буюрмайып, бир пейгъамбер, джесарети етип, Меним Адымдан бирде-бир шей айтса, я да башкъа аллаларнынъ адындан бирде-бир шей айтса, шу пейгъамберни ольдюринъиз».