6 Реховоам падиша, бабасы Сулеймангъа хызмет эткен акъсакъалларнен акъыл танышып: – Бу халкъкъа насыл джевап берейим? Сизинъ меслеатынъыз не? – деп сорады.
Авишалом Ахитофелге: – Энди не япайыкъ? Сен не тюшюнесинъ? Манъа бир акъыл огрет! – деди.
Авишалом: – Аркълы Хушайны чагъырынъыз, не айтаджагъыны динълейик, – деди.
Сенинъ адамларынъ бахтлыдыр! Сенинъ огюнъде даима тургъан ве акъыллы сёзлеринъни эшиткен хызметкярларынъ да бахтлыдыр!
Сулейман падиша бутюн Исраильге падишалыкъ япты.
Мына онынъ башлыкълары: Цадокъ огълу Азарья – руханий;
Акъыл – къартларда, анълав – узакъ омюр яшагъанларда.
«Чокъ кунь корьгенлер лаф этсин, – дедим. – Чокъ йыл яшагъанлар акъыл огретсин».
Эм озюнънинъ достларынъны, эм бабанънынъ достларыны къалдырма, башынъа беля тюшкенде, сой-соп къыдырма, якъын къомшу узакъ сойдан яхшыдыр.
Хошаянынъ огълу Азарья, Къареахнынъ огълу Ёханан ве башкъа бетсиз адамлар Йирмеягъа: – Сен ялан айтасынъ, – дедилер. – РАББИ, бизим Алламыз, сени бизлерге: «Мысырда яшамагъа кетменъиз», – айтмагъа ёлламагъан.