15 Падиша халкъны динълемеди, чюнки бу, РАББИнинъ истегени эди. РАББИ шилолы Ахиянынъ ярдымынен Неват огълу Еровоамгъа айткъан сёз ерине кельмек керек эди.
Лаваннен Бетуэл онъа бойле джевап бердилер: – Бу иш РАББИдендир. Бизим къолумызда не бар?
Авишалом ве бутюн Исраиль: – Аркълы Хушайнынъ насиаты Ахитофел берген насиатындан яхшы, – дедилер. Мына бойле этип, РАББИ, Авишаломгъа беля кетирмек ичюн, Ахитофелнинъ яхшы насиатыны бозмагъа ниет этти.
О заман РАББИ Сулеймангъа: – Бойле шейлер япкъанынъ ичюн, Меним васиетимни ве Мен санъа буюргъан низамнамелеримни сакъламагъанынъ ичюн, Мен мытлакъа падишалыкъны сенден тартып алып, сенинъ къулунъа береджегим.
«РАББИ бойле дей: Барып, Исраиль огъулларынен, агъаларынъызнен дженклешменъиз. Эр биринъиз эвине къайтсын, чюнки бу шейлер Менден олды». Олар РАББИнинъ сёзлерини динъледилер ве, Онынъ айткъаны киби япып, эвлерине къайтып кеттилер.
Мына, энди РАББИ сенинъ эписи пейгъамберлеринънинъ агъызларына яланджы рухны къойды. Лякин РАББИ сен ичюн къаза-беля азырлады, – деди.
Билинъиз ки, РАББИ Ахавнынъ сою акъкъында айткъан эр бир сёз ерине келир. РАББИ озюнинъ къулу Ильяснен айткъан эр бир шейини япты, – деди.
Къайтып келип, Ехугъа айтып бердилер. О исе: – Къулу олгъан тишбели Ильяснен айткъан РАББИнинъ сёзлери ерине кельди: «Изевельнинъ джеседини Йизреэлнинъ янында тарлада копеклер ашайджакъ.
Падиша халкъны динълемеди, чюнки бу, РАББИнинъ истегени эди. РАББИ шилолы Ахиянынъ ярдымынен Неват огълу Еровоамгъа айткъан сёзю ерине кельмек керек эди.
Ахазьянынъ Ёрамгъа кельгени Алладан эди ве онынъ олюмине себеп олды. Анда кельген сонъ, Ахазья Ёрамнен берабер Нимшийнинъ огълу Ехугъа къаршы чыкъты. РАББИ исе Ехуны Ахав союны ёкъ этмек ичюн сайлады ве ягънен ягълады.
Пейгъамбер бу сёзлерни айткъан сонъ, падиша онъа: – Сенинъ падишагъа акъыл огретмеге не акъкъынъ бар? Лафынъны битир, ёкъса сени ольдюреджеклер! – деди. Пейгъамбер: – Мен билем: сен шу ярамай ишни япкъанынъ ве меним сёзюмни динълемегенинъ ичюн, Алла сени ёкъ этмеге къарар этти, – деп, сёзюни кести.
Амма Амацья оны динълемеди, чюнки бу Алланынъ истеги эди. О, оларны, Эдом аллаларыны къыдыргъанлары ичюн, Ёашнынъ элине береджек олды.
Оларнынъ агъзында догърулыкъ ёкътыр, ичлеринде исе олюм. Богъазлары – ачыкъ мезар, озь тиллеринен алдаталар.
Шеэрде телюке сигналыны бору чалгъанда, халкъ къоркъмазмы? РАББИнинъ разылыгъы олмайып, бир шеэрнинъ башына беля тюшерми?
Алла эвельден къарар чыкъаргъаны ве эвельден бильгени киби, Иса сатылгъан эди, ве сиз адалетсиз адамларнынъ къолунен Оны хачкъа мыхлап ольдюрдинъиз.
Амма, дин къардашларым, сизлер, башлыкъларынъыз киби, бу ишни бильмегенинъизден япкъанынъызны билем.
Сен Озь къудретинънен ве ираденънен эвельден бельгилеген ишлернинъ эписини беджердилер.
Лякин Хешбон падишасы Сихон бизге озь топрагъындан кечмек ичюн разылыкъ бермеди. Алланъ олгъан РАББИ рухуны исрар, юрегини инат эткен. РАББИ оны сенинъ къолунъа бермеге ниет эте эди. Шуны да япты.
Анасы ве бабасы буларнынъ эписи РАББИден олгъаныны бильмей эдилер. РАББИ фелестинлилерге уджюм этмек ичюн, фурсат беклей эди. О заманларда фелестинлилер исраиллилерге укюм эте эдилер.
Исраильнинъ Эбедий Олгъан ялан айтмай ве языкъсынмай, чюнки О, адам дегиль, инсан киби языкъ этмей, – деди.