27 Онынъ Сулейман падишагъа къол котергенининъ себеби шунда эди: Сулейман Миллоны къура эди, бабасы Давут Шеэринде тар-мар этильген ерлерни гъайрыдан тиклей эди.
Ойле дегиль! Лякин эфраимлилернинъ дагълы топрагъындан Бикрийнинъ огълу Шева адлы бир адам Давут падишагъа къолуны котерди. Оны бир озюни манъа беринъиз де, мен шеэрден чекилирим, – деди. Къадын Ёавгъа: – Онынъ башы санъа дивардан атыладжакъ, – деди.
Лякин Давут Сион къалесини алды. Шимди о – Давут Шеэридир.
Бу – Сулейман РАББИнинъ Сарайыны, озюнинъ эвини, Милло, Ерусалим диварыны, Хацор, Мегиддо ве Гезерни къурмакъ ичюн исраиллилерни чалышмагъа меджбур эткени акъкъында икяедир.
Фыравуннынъ къызы Давут Шеэринден Сулейман онъа къурып берген эвине кечти. Сонъра Сулейман Миллоны къурды.
Ёашнынъ хызметчилери онъа къаршы котерилип, фитнеджилик яптылар ве оны Бет-Милло шеэри янында, Силлагъа баргъан ёлунда ольдюрдилер.
Санбаллат, Товья, араплар, аммонлылар ве ашдодлылар Ерусалим диварларынынъ тикленгени акъкъында, диварнынъ тешиклери къапатылгъаны акъкъында хабер алып, пек ачувландылар.
Эй, Алла, меним фигъанымны эшит, дувама дикъкъат эт!
Эгер сен акъылсызланып, озюнъни юксельткен олсанъ я да яманлыкъ тюшюнген олсанъ, къолнен агъзынъны къапат!
Сизлер Давут Шеэрининъ диварында чокъ тешик олгъаныны коресиз, ашагъы хавузда сув топлайсыз.
Я РАББИ! Сен къолунъны юкъары котердинъ, амма олар корьмейлер. Сен халкъынъны севгенинъни корип, утанаджакълар, атешинъ душманларынъны ашап битиреджек.
Сизлер диварларнынъ тешиклерине бармайсынъыз, РАББИнинъ кунюнде дженкте къавий турмакъ ичюн, Исраильнинъ чевресини диварларнен къавийлештирмейсинъиз.
– О куню йыкъыкъ эвге ошагъан Давутнынъ падишалыгъыны Мен янъыдан тиклейджегим, диварларыны тюзетеджегим, йыкъылгъан ерлерни янъыдан къураджагъым, оны эски замандаки киби япаджагъым.