21 Хадад Мысырда олгъанда, Давутнынъ баба-деделерине къошулгъаны ве орду башы Ёавнынъ ольгени акъкъында хабер алып, фыравунгъа: «Мени йибер, озь ерлериме кетейим», – деди.
Сонъ агъа-къардашларыны йиберди, ве олар кеттилер. – Ёл бою къавгъа этменъиз, – деди оларгъа Юсуф.
Авнер Давуткъа: – Мен турып кетейим, эфендим падишагъа бутюн Исраиль халкъыны топлайым, олар да сеннен мукъавеле япарлар. Сен джанынъ истегени киби оларгъа падишалыкъ япарсынъ, – деди. Давут Авнерни йиберди, ве Авнер эсен-аман кетти.
Тахпенеснинъ къызкъардашы онъа огълан Генуватны тапты. Тахпенес оны фыравуннынъ эвинде тербиеледи. Генуват фыравуннынъ эвинде фыравуннынъ огъулларынен берабер яшады.
Фыравун ондан: «Не ичюн озь ерлеринъе кетеджек оласынъ? Менде бир шейге мухтаджсынъмы ёкъса?» – деп сорады. О исе: «Ёкъ, лякин эписи бир мени йибер!» – деди.
Давут баба-деделерине къошулды ве Давут Шеэринде дефн этильди.
Ехояда огълу Беная кетип, Ёавгъа уджюм этип, оны ольдюрди, ве о, озюнинъ топрагъында, сахрада дефн этильди.
РАББИ Мусагъа Мидьянда: «Мысыргъа къайтып кет. Сени ольдюрмеге истегенлер эписи ольдилер», – деген эди.
– Еринъден тур, Баланы ве Онынъ анасыны ал да, Исраиль мемлекетине къайт. Баланы ольдюрмеге истегенлер озьлери ольдилер, – деди.
– Яхшы, – деди Рахав, – айткъанынъыз киби олсун. О, оларны йиберди де, олар кетти. Рахав пенджересине къырмызы йип багълады.
Саба олар турдылар. Танъ аткъанда, Смаил Шаулны эв тёпесине чагъырып: – Тур, мен сени йиберейим, – деди. Шаул тургъан сонъ, о ве Смаил эвден чыкътылар.