3 Сулейман онынъ эр суалине джевап берди. Падиша эр шей акъкъында биле эди ве эр шейни Шевагъа анълатып ола эди.
Падиша-эфендимнинъ сёзю мени тынчландырсын. Падиша-эфендим – Алланынъ мелеги кибидир, эм яхшы, эм ярамай шейлерни динълер. РАББИ, сенинъ Алланъ сеннен берабер олсун, – деди.
Къулунъ Ёав шимдики вазиетни денъиштирмек ичюн буны япты. Амма эфендим Алланынъ мелеги киби акъыллыдыр ве ер юзюндеки эр шейни биле, – деди.
Шева къыраличеси, Сулейман РАББИни насыл шуретлегенини эшитип, оны къыйын суаллернен сынамагъа кельди.
О, Ерусалимге буюктен буюк байлыкънен кельди: девелер гузель къокъулы шейлернен ве чокътан-чокъ алтын ве къыйметли ташларнен юклю эди. Сулеймангъа келип, онен юрегинде олгъан эр шей акъкъында субет этти.
Шева къыраличеси Сулейманнынъ акъылыны ве къургъан сарайыны,
Бунынъ ичюн сен дегенинъ киби яптым. Санъа икметли ве анълагъан юрек бердим. Сен киби сою сенден эвель ёкъ эди, сенден сонъра да сен киби олмаз.
Сулейман онынъ эр бир суалине джевап берди. О, эр шей акъкъында биле эди ве эр шейни Шевагъа анълатып ола эди.
Икметли адамларнен акъыл танышкъан адам икметли олур, акъылсызларнен иш туткъан адам исе белягъа огърар.
Кёр адамларны белли олмагъан ёлларындан алып кетеджегим, таныш олмагъан ёлларда юрсетеджегим, оглериндеки къаранлыкъны ярыкъкъа чевиреджегим, къыйыш ёлларыны догъру этеджегим. Олар ичюн япаджакъларым будыр, оларны къалдырмайджагъым.
О, оларгъа джевап берип: – Кок Падишалыгъынынъ сырлары сизге ачылгъан, оларгъа исе къапалы, – деди.
Ким Онынъ истегини беджермеге истесе, бу огретюв Алладанмы я да Мен Озюмден айткъанымны биледжектир.
Сиз Алланынъ арекети ичюн Иса Месихнен бирлештинъиз. Иса бизим ичюн Алланынъ икмети олды, бизни акълады, азиз этти ве къуртарды.
Икметнинъ ве бильгининъ бутюн хазинелери тек Онда сакълылар.