1 Шева къыраличеси, Сулейман РАББИни насыл шуретлегенини эшитип, оны къыйын суаллернен сынамагъа кельди.
Овал, Авимаэл, Шева,
Хушнынъ огъуллары: Сева, Хавила, Савта, Раама ве Савтекъа. Рааманынъ огъуллары: Шева ве Дедан.
Ёкъшаннынъ Шева ве Дедан адлы балалары олды. Деданнынъ огъуллары: Ашшурим, Летушим ве Леуммимдир.
Ер юзюндеки бутюн падишалар Сулейманнен корюшмек, онынъ юрегине Алла берген икметини динълемек истей эдилер.
Сулейман эписи адамлардан, эзрахлы Этандан да, Махол огъуллары Хеман, Къалкъол ве Дардадан да акъыллы эди. Бутюн къомшу халкъларда онынъ ады намлы эди.
Сулейманнынъ икметли сёзлерини эшитмек ичюн, эписи миллетлерден онынъ икмети акъкъында эшиткен дюньядаки эписи падишалардан адамлар келе эдилер.
Олар, айда он бинъер киши Ливангъа невбетнен ёллана эдилер. Бир ай олар Ливанда ола эдилер, эки ай исе эвлеринде. Адонирам оларнынъ башлыгъы эди.
ве адамгъа: «РАББИден къоркъмакъ – икметтир, яманлыкътан узакъ олмакъ – анълавдыр», – деди.
Тема мемлекетининъ керванлары сувлар къыдыра, Шевадан кельген ёлджулар оларгъа ишана.
Озь халкъына суд этмек ичюн, О, ер юзюни ве юкъарыдан коклерни чагъыра:
Шунынъ ичюн Алланынъ халкъы оларгъа юзь чевире, оларда сув чокъ экен, тойгъандже ичелер.
Эгер: «Бойле айтаджагъым», – деген олсам, Сенинъ огъулларынъа хаинлик япар эдим.
Чокътан-чокъ девелер, Мидьяндан ве Эфадан боталар топрагъынъны толдураджакъ. Шевадаки бутюн халкъ санъа келеджек, алтын ве къокъулы майны кетиреджек, РАББИге макътав йырларыны йырлайджакълар.
Шевадан кетирильген къокъулы май, узакъ бир мемлекеттен кельген къокъулы къамыш Манъа не керек? Бутюнлей якъыладжакъ къурбанларынъызны къабул этмейим, къурбан ве бахшышларынъызны бегенмейим.
Мен санъа багъышлагъан дюльберлигинъ сенинъ гузеллигинъни къусурсыз япты, ве о, халкъларгъа белли олды. РАББИ-ТААЛЯ бойле дей.
Шева ве Дедан, Таршишнинъ алыш-веришчилери ве яш аскерлери сенден сорайджакълар: «Сен ягъмаламакъ ичюн кельдинъми? Хырсызламакъ, алтын-кумюшни алып кетмек, айван ве малларны тартып алмакъ ичюн орду топладынъмы? Чокъ гъанимет эльде этмек истейсинъми?»
Дженюп къыраличеси Ахирет кунюнде бу несильнен берабер котерилип, оны къабаатлайджакъ. О, Сулейманнынъ икметли лафларыны динълемек ичюн, дюньянынъ о бир четинден кельген. Мында исе Сулеймандан буюкче Сою бар!
О, оларгъа джевап берип: – Кок Падишалыгъынынъ сырлары сизге ачылгъан, оларгъа исе къапалы, – деди.
чюнки пейгъамбер ярдымынен айтылгъан сёз беджериледжек эди: Агъзымны ачып, кинаели икяелерни айтарым, дюнья яратылгъандан берли гизли сырларны анълатаджагъым.
О, эр шейни кинаели икяелернен айта эди. Тек шегиртлеринен бир Озю къалгъанда, бу шейлерни оларгъа ачыкъ анълата эди.
Дженюп къыраличеси Ахирет кунюнде бу несильнинъ адамларынен берабер тирилип, оларны къабаатлайджакъ. О, Сулейманнынъ икметли лафларыны динълемек ичюн, дюньянынъ о бир четинден кельген. Мында исе Сулеймандан буюкче Сою бар!
Эбедий аят исе – Сени, бирден-бир акъикъий Алланы, эм де Сен ёллагъан Иса Месихни танып-бильмектир.