52 Сулейман: – Эгер о яхшы адам олса, онынъ башындан бир дане сач биле тюшмез, эгер де яман олса, олер, – деди.
Къадын: – Падишам, Алланъ олгъан РАББИнинъ Адынен ант эт, къан ичюн къан аладжакъ адамлар чокълашмасын ве огълумны ёкъ этмесинлер, – деди. Падиша: – РАББИнен ант этем! Огълунънынъ башындан бир сач биле тюшмез, – деди.
Сулеймангъа: – Анавы Адонья Сулейман падишадан къоркъып, энди къурбан ерининъ бойнузларына япышкъан ве: «Сулейман падиша мени, къулуны, къылычнен ольдюрмейджегине сёз берсин», – айта, – деп хабер эттилер.
Сонъ Сулейман оны къурбан еринден кетирмек ичюн адамларны ёллады. О, келип, Сулейман падишанынъ огюнде эгильди. Сулейман онъа: – Бар, эвинъе къайт, – деди.
Къаранлыкътан къуртулып оладжагъына ишанмаз, даима огюнде къылычны корер.
Къусурсыз адамны ёлунда инсафлыкъ къорчалай, гунакярны исе яманлыкъ ёкъ эте.
Инсафлы адам яманларнынъ эвине анълайышнен бакъа ве оларнынъ белягъа тюшкенини коре.
Сизлерде исе башынъыздаки сачларынъыз эписи сайылгъан.
Амма башынъыздан бир дане сач биле гъайып олмайджакъ.
Шунынъ ичюн риджа этем, аш ашанъыз; бу къуртуладжагъынъыз ичюн керектир. Сизлерден ич кимсенинъ башындан бир сач биле тюшмейджек, – деди.
Лякин халкъ Шаулгъа: – Исраильге бойле буюк къуртулыш кетирген Ёнатан не ичюн оледжек? Олмайджакъ шей! Тири Алланен ант этемиз: онынъ башындан бир сач биле тюшмейджек, чюнки о, Алланынъ ярдымынен иш тутты, – деди. Шу куню халкъ Ёнатанны къорчалады, ве о ольмеди.