30 Санъа Исраиль Алласы РАББИнен менден сонъ огълунъ Сулейман падишалыкъ япаджакъ деп, ант эттим. Эм о, менден сонъ меним ериме тахткъа отураджакъ. Буны бугунь япарым, – деди.
Бар, Давут падишагъа кир де, онъа бойле айт: «Сен, падиша-эфендилерим, манъа, къулунъа: “Сенинъ огълунъ Сулейман менден сонъ падиша оладжакъ ве тахтыма отураджакъ”, – деп, сёз бермеген эдинъми? Айса не ичюн шимди Адонья тахткъа отурды?»
О: – Эфендилерим! Сен манъа, къулунъа: «Сенинъ огълунъ Сулейман менден сонъ падиша оладжакъ ве тахтыма отураджакъ», – деп, РАББИ-Таалянънен ант этип, сёз бермеген эдинъми?
Давутнынъ тахтына огълу Сулейман кечти. Онынъ укюмдарлыгъы сарсылмады.
РАББИ манъа чокъ огъул берди. Огъулларымнынъ арасындан исе Исраильде РАББИнинъ падишалыкъ тахтында отурмакъ ичюн, огълум Сулейманны сайлады.
Бойлеликнен, Сулейман бабасы Давут ерине РАББИ берген тахткъа падиша олып отурды. Сулейманнынъ ишлери даима онъундан кельди, бутюн Исраиль онъа бойсунды.
Давут пек къарт олып ольди, яшайышына тойып, зенгинлик ве шуретине тойып кечинди. Онынъ ерине огълу Сулейман падиша олды.
Падишанынъ сёзюнде кучь бар, онъа: «Недир сенинъ япкъанынъ?» – деп, ким айтып олур?