– Сен билесинъ ки, падишалыкъ меним къолумда эди, ве бутюн Исраиль мени падиша оладжакъ деп беклей эди. Лякин падишалыкъ меним къолумдан кетип, къардашымнынъ къолуна кечти, чюнки РАББИ оны онъа берди.
Сонъ РАББИ Мусагъа: – Мына тезден сен баба-деделеринъе къошуладжакъсынъ, – деди. – Бу халкъ, ороспу киби олып, кетеяткъан топракъларында эджнебий аллаларнынъ пешинден бараджакъ. Олар Мени къалдыраджакълар ве Мен оларгъа берген васиетимни бозаджакълар.