3 Ойле бир вакъыт келеджек ки, адамлар догъру огретювден юзь чевиреджеклер, оджаларыны озь истеклерине коре сайлайджакълар ве озь бегенген шейлерни динълейджеклер,
Ильяс халкъкъа: – РАББИнинъ пейгъамбери бир меним, Баалнынъ пейгъамберлери исе дёрт юз элли киши.
Исраиль падишасы Ехошафаткъа: – О манъа тек ярамай пейгъамберлик эте, яхшы пейгъамберлик этмей, демеген эдимми? – деди.
Исраиль падишасы Ехошафаткъа: – Бар бир адам, ондан РАББИни сорамакъ мумкюн. Лякин меним оны кореджек козюм ёкъ, чюнки о, меним акъкъымда яхшы шей айтмай, тек ярамай хаберлер кетире. Онынъ ады Микъая, Йимланынъ огълу, – деди. Ехошафат онъа: – Падиша ойле демесин, – деди.
– Мен Китабымдан огюмде гуна къазангъан адамнынъ адыны силип ташларым, – деди РАББИ Мусагъа.
Оларгъа: «Мына – раатлыкъ, ёргъунгъа раатлыкъ беринъиз. Тескин будыр», – деди, амма олар динълемеге истемедилер.
Не оладжагъыны эвельден бильгенлерге: «Не оладжагъыны эвельден бильмеге вазгечинъиз», – дейлер, пейгъамберлерге: «Бизге догърусыны айтманъыз, юрегимизге хош кельген шейни айтынъыз!
Олар исе: – Айдынъыз, Йирмеягъа къаршы келишейик, – дедилер. – Къанун руханийлернен къаладжакъ, насиат акъыллы адамлардан кетмейджек, пейгъамберлер хабер этип береджеклер. Келинъиз, оны лафнен урып йыкъайыкъ, айткъанларына къулакъ асмайыкъ.
Сизлерге: “Вавилон падишасына хызмет этмейджексинъиз”, – деген пейгъамберлеринъизни, ырымджыларынъызны, тюшлерни корьгенлеринъизни, аляметлерни бакъып келеджекни айткъанларынъызны ве этнеджилеринъизни динълеменъиз.
Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Аранъызда олгъан пейгъамберлеринъиз ве ырымджыларынъыз сизни алдатмасынлар. Корьген тюшлеринъизге де ишанманъыз.
пейгъамберлер ялан пейгъамберлик этелер, оларнынъ ярдымынен руханийлер башлыкъ этелер, халкъым да буны бегене. Амма сонъунда не япаджакъсынъыз?
Яланджы яланлар уйдурып, бол шарап ве ички акъкъында пейгъамберлик япса, шу халкъ бойле адамны, пейгъамбер деп, саяр эди.
Иса бу кинаели икяени оларгъа къаршы айткъаныны анълап, баш руханийлернен Къанун оджалары Оны шу ань якъаламагъа истедилер, лякин халкътан къоркътылар.
Сизни эписи адамлар макътаса, алынъыз беля! Бу адамларнынъ бабалары ялан пейгъамберлерни де бойле макътагъанлар!
Мен акъикъатны айткъаным ичюн, Манъа инанмайсыз.
Эписи афиналылар ве шеэрде яшагъан ябанджылар эр шейден зияде бутюн вакъытларыны янъылыкъларны айтмакънен я да динълемекнен кечирмеге бегене эдилер.
Дин къардашларым, мен сизге кельгенде, Алланынъ шаатлыгъыны бильдиргенде, буны лафкъа усталыкънен ве икметнен япмадым.
Акъыллы, къандыргъан сёзлернен огретмей эдим, лякин Рухнынъ къудретинен огрете эдим,
Энди мен сизлерге акъикъатны айткъанымда, душманынъыз олдыммы?
ороспулар ве апай ерине акъайнен яткъан акъайлар, адамларны хырсызлап саткъанлар, яланджылар, ялан шаатлар ве сагълам огретювге къаршы чыкъкъанлар ичюн берильгендир.
Сен менден эшиткен сагълам огретювден орьнек ал, Иса Месихте тапылгъан иман ве севгинен буны яп.
Олар сизлерге: «Сонъки вакъытта озь алласыз истеклерининъ артындан юрген мыскъылджылар пейда оладжакъ», – дедилер.