10 Раббининъ куню, хырсыз киби, апансыздан келеджек. Шу куню кок гудюрдеп, гъайып оладжакъ, дюньянынъ эсас шейлери янып ирип кетеджеклер, ер ве ер юзюнде япылгъан эр бир шей ачыладжакъ.
Алла къуванчлы къычырувлар арасында юксельди; РАББИ боруларнынъ сеслери арасында котерильди.
РАББИ ичюн сантыр чалынъыз, сантыр чалып, йырлар айтынъыз!
Бутюн къопай, гъурур ве юксельтильген адамларгъа къаршы Ордулар РАББИсининъ куню келеджек, ве олар эписи ашаланаджакълар!
Ер юзю чатлап ярыла, саллана-саллана сарсыла, шалтырай-шалтырай къакъына.
Бутюн кок ордусы ирип кетеджек, коклер, бурулгъан кягъыт киби, сарыладжакъ. Юзюм пытагъындан, я да инджир терегинден солгъан япракъ тюшкени дайын, бутюн ордулары йыкъыладжакъ.
Козьлеринъизни коклерге котеринъиз, сонъ ашагъы, ер юзюне бакъынъыз. Коклер, думан киби, гъайып оладжакъ, ер юзю, урба киби, ипранаджакъ, анда яшагъанлар, къурт-къырмыскъа киби, оледжек. Амма Мен эбедиен къуртарув береджегим, адалетимнинъ сонъу олмайджакъ.
Ах, насыл кунь! РАББИнинъ куню якъындыр. О куню Къудретли Алла эр бир шейни ёкъ этеджек.
Сионда бору чалынъыз, азиз дагъымда телюке сигналыны беринъиз. Топракъта яшагъан эр кес къоркъудан титресин, РАББИнинъ куню келеята, энди о якъындыр.
Кунешни къаранлыкъ къаплайджакъ, ай къангъа бояланаджакъ. Ве ондан сонъ РАББИнинъ буюк ве къоркъунчлы куню келеджек.
Укюм чыкъарылгъан вадийинде – адам сюрюлери, РАББИнинъ куню укюм чыкъарыладжакъ ерге якъынлашты!
– Мына, бойле куньлер келир ки, – дей РАББИ, – сабанджылар топракъ сюрмеге кельгенде, берекетни джыйып етиштирмеген оракъчыларгъа расткеледжек, урлукъ сачмагъа кельген адамлар исе юзюмни басып етиштирмегенлерни расткетиреджеклер. Юзюм шырасы дагълардан тамлайджакъ, бутюн байырлардан акъаджакъ.
Ордуларнынъ РАББИ-Таалясы ерге тийгенинен, ер ирер, устюнде яшагъан эр кес агълар. Бутюн ер, Нил дерьясы киби, котериледжек, Мысыр дерьясы киби къабарып, ашагъы тюшеджек.
Онынъ аягъы астында дагълар ирип кетеджек, вадийлер, атештен ириген балавуз киби, юксек къаядан тюшкен сувлар киби, дагъылып кетеджеклер.
Дагълар РАББИнинъ огюнде къалтырай, байырлар ирий, Онынъ огюнде ер титрей, дюнья ве дюньяда яшагъанларнынъ эписи титрей.
РАББИнинъ буюк ве къоркъунчлы куню кельмезден эвель, Мен сизге Ильяс пейгъамберни ёллайджагъым.
Кок ве ер из къалдырмайып кечерлер, лякин Меним сёзлерим кечмез.
Шуны билинъиз: эв саиби, хырсыз не вакъыт келеджегини бильсе, о хырсызгъа эвине кирмеге ёл бермез эди.
Бутюн барлыкъ бош яшайыш ичинде къалды, бунъа озь истегинен бойсунмады, лякин Алланынъ истегинен бойсунды ве умют этти ки,
О, сизинъ иманынъызны бутюнлей къавийлештиреджек, ве Раббимиз Иса Месих къайтаджакъ кунюнде сиз къабаатсыз олурсынъыз.
бу адамны Шейтангъа бермек керексинъиз. Онынъ бедени гъайып олсун, руху исе Раббининъ кунюнде къуртулсын.
Сизлер энди, азчыкъ олса да, бизни анълайсынъыз: Иса Раббимизнинъ кунюнде биз сизинъ акъкъынъызда, сиз исе бизим акъкъымызда гъурурланырсынъыз.
Озьлеринъиз яхшы билесинъиз ки, Раббининъ куню, гедже хырсыз киби, келеджек.
Сизлер исе, агъа-къардашлар, къаранлыкъта дегильсиз, шу кунь сизлерни, хырсыз киби, басып алмаз.
Эгер эр шей бойле этип, ирип кетсе, сизге не къадар азиз ве инсафлы яшамакъ керек?
Сиз Алланынъ кунюни беклейсинъиз ве онынъ келювини тезлештиресинъиз. О куню коклер янып ёкъ оладжакъ, эсас шейлер къызып, ирип кетеджеклер.
Айны шу Сёз шимдики ерни ве коклерни джеза кунюнедже, имансыз адамларнынъ ёкъ олувы кунюнедже атеш ичюн сакълап къалдыра.
Озь укюмини сакъламагъан, озьлерининъ яшагъан ерини ташлап кеткен мелеклерни де Рабби буюк суд кунюне къадар эбедий зынджырларнен багълап, зифт къаранлыкъта сакълай.
– Мына, Мен, хырсыз киби, апансыздан келем! Не де бахтлыдыр уяныкъ олгъан адам! Эгер о, урбасыны сакълап турса, чыплакъ юрмейджек, айып ерлери корюнмейджек.
Сонъ буюк бир беяз тахтны ве Тахтта Отургъанны корьдим. Онынъ огюнден ер ве кок ёкъ олды ве бир даа пейда олмады.
Ондан сонъ мен янъы бир кок ве янъы бир ерни корьдим. Эвельки ер ве кок гъайып олды. Денъиз энди ёкъ эди.
Нени эшиткен ве къабул эткен олсанъ, акълынъа кетир ве тёвбе эт. Эгер уяныкъ олмасанъ, Мен, хырсыз киби, келирим, сен исе саат къачта санъа келеджегимни бильмезсинъ.
Кок ярылды ве, бурулгъан кягъыт киби, бурулды. Эр бир дагъ ве ада озь еринден кочьти.