Давут, халкъны ольдюрген мелекни корип, РАББИге: – Мына мен гуна яптым, къанунгъа къаршы чыкътым. Бу къойлар исе, олар не япты? Сен мени ве бабамнынъ союны джезала, – деди.
«Мен Исраиль халкъымны Мысырдан чыкъаргъан куньден башлап, Мен, Намым шу ерде булунаджакъ бир эв къурулсын деп, Исраильнинъ ич бир къабилесинден шеэр сайламадым. Амма Мен, исраиллилерни идаре этсин деп, Давутны сайлап алдым», – деди.
Давут Аллагъа шойле мураджаат этти: – Халкъны саймагъа буюргъан мен дегиль эдимми? Мен гуна яптым, мен бу яман ишни яптым! Бу къоюнлар исе не япты? Я РАББИ, я Аллам! Мени ве бабамнынъ союны джезала, Озь халкъынъны исе джезалап ёкъ этме.