25 Шимди де, РАББИ-Тааля, манъа ве меним союма берген сёзюнъни эбедиен тут, айткъан шейлеринъни яп.
Сен бойле дединъ: «Керчектен де, Мен санъа яхшылыкъ япарым, сенинъ эвлятларынъны саймагъа чареси олмагъан денъиз къуму дайын чокъ сайылы этерим».
Сен Озюнъ Исраильни эбедиен Сенинъ халкъынъ олмагъа сечтинъ, ве Сен, РАББИ, онынъ Алласы олдынъ.
Сенинъ Адынъ эбедиен улу олсун, адамлар айтсынлар ки: «Ордуларнынъ РАББИси – Исраильнинъ Алласы». Сенинъ къулунъ Давутнынъ сюлялеси эр вакъыт Сенинъ огюнъде олсун.
Сонъ РАББИ меним акъкъымда айткъан сёзлерини беджерир: «Эгер огъулларынъ Меним огюмде ишанчлы олып, джан-юректен ве темиз гонъюльнен яшап, юрген ёлларыны бакъып юрселер, Исраиль тахтында сюляленъ кесильмез», – деди.
Шимди, Исраильнинъ Алласы, меним бабама, Давут къулунъа айткъан сёзлеринъни ерине кетир!
Шимди де, РАББИ, Исраильнинъ Алласы, Давут къулунъа айткъанларынъны ерине кетир!
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен Исраиль халкъынынъ бу ялварувларына да джевап береджегим: онынъ халкъыны къойлар киби чокълаштыраджагъым.
Акъайы Элкъана онъа: – Не истесенъ, оны яп. Баланы коксюнъден кесмегендже мында къал. Тек РАББИ берген сёзюни тутсун. Апайы къалды, огълуны балабан олгъандже эмиздирди. Сонъ оны коксюнден айырды.