11 РАББИнинъ Сандыгъы гъатлы Овед-Эдомнынъ эвинде учь ай къалды, ве РАББИ онъа ве бутюн союна берекет берди.
– Сенинъ козюнъде урьмет къазангъан олсам, мени динъле, – деди онъа Лаван. – Фалда чыкъкъанына коре, РАББИ мени сенинъ хатиринъ ичюн багъышлады.
РАББИ Юсуфнен олгъаны, онынъ бутюн эткен ишлерини РАББИ онъундан кетиргени ичюн, зиндан башлыгъы Юсуфнынъ эли астында олгъан бир шейге асла мукъайт олмай эди.
Мысырлы озь эвине ве барлыкъ-вариетине Юсуфны башлыкъ этип къойгъан сонъ, РАББИ Юсуфнынъ хатири ичюн мысырлынынъ эвини багъышлады. Онынъ эвинде ве тарласында олгъан эписи шейлерде РАББИнинъ багъышлавы бар эди.
Бунынъ ичюн Давут РАББИнинъ Сандыгъыны озюне, Давут Шеэрине алып кетмеге истемеди ве ёлдан бурулып, гъатлы Овед-Эдомнынъ эвинде къалдырды.
Овед-Эдом огъуллары: биринджиси Шемая, экинджиси Ехозавад, учюнджиси Ёах, дёртюнджиси Сакъар, бешинджиси Нетанэл,
Эвимде аш олсун деп, эпинъиз онда бир пайларынъызны анбар ханелерине кетиринъиз. Мени, ич олмагъанда, бунен сынанъыз, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Кореджексинъиз ки, коклернинъ къапуларыны сизге ачаджагъым, устьлеринъизге толып-ташкъан берекет ягъдыраджагъым.