1 Шаул огълу Иш-Бошет, Авнернинъ Хевронда ольгенини эшитип, рухтан тюшти. Бутюн Исраиль де шашып-шашмалады.
О, болдурып кучьсюз къалгъан вакъытта оны къоркъузайым. Онен берабер олгъан адамлар къачарлар да, олар къачкъан сонъ, мен ялынъыз къалгъан падишаны ольдюририм.
Шаулнынъ орду башлыгъы Нер огълу Авнер, Шаулнынъ огълу Иш-Бошетни алып, Маханаим шеэрине кетирди.
Авнер Хевронгъа къайтып кельгенде, Ёав оны юзьме-юзь лаф этеджек киби къапудан кирсетти ве анда къурсагъына къылыч саплады. Бойлеликнен, Ёав озь къардашы Асаэл ичюн Авнерни ольдюрди.
Бундан сонъ о ердеки халкъ Ехуда халкъыны рухтан тюшюрмеге, къуруджылыкъта кедер этмеге башлады.
Олар бизни къоркъузмагъа тырыша эдилер ве: «Олар такъаттан кесиледжек, ишлери токътап къалыр, ондан бир шей чыкъмаз», – деп тюшюне эдилер. Шимди исе, Алла, манъа такъат бер!
Эр кес такъаттан кесиледжек, эр адам рухтан тюшеджек.
Такъаттан кесильген къолларынъызны къуветлендиринъиз, къалтырагъан тизлеринъизни къавийлештиринъиз.
Вавилон падишасы олар акъкъында хабер алды, ве эллеринде такъат къалмады. Оны агъры сарды, ве догъургъан къадынны киби, оны дерди тутты.
– Олар акъкъында хабер кельгенинен, рухтан тюштик. Догъургъан къадынны киби, бизни агъры ве дерт сарды.
О куню Ерусалимге: «Къоркъма, Сион! Рухтан тюшме! – дейджеклер.