28 Давут, бу вакъиа акъкъында эшитип: – РАББИнинъ огюнде меним де, падишалыгъымнынъ да Нер огълу Авнернинъ къаны тёкюльгенинде къабаатым ёкъ.
Сонъ РАББИ: – Не яптынъ сен? Къардашынъ къанынынъ сеси Манъа топракътан къыямет къопара.
Адам Алланынъ къыяфетине коре яратылгъаны ичюн, эгер бирев адамнынъ къаныны тёксе, онынъ къаныны да адам тёксюн.
Амалекли ольгенден эвель, Давут онъа: – Сенинъ олюминъ – сенинъ озюнънинъ къабаатынъ. «Мен РАББИнинъ Месихини ольдюрдим», – деп, озюнъни суд эттинъ, – деди.
Сен Шаулнынъ ерине падиша олдынъ. Шимди онынъ догъмушларынынъ къаныны тёккенинъ ичюн, РАББИ сенден акъкъынъны алды ве сенинъ падишалыгъынъны огълунъ Авишаломнынъ къолуна берди. Сен къан тёккен къатиль олгъанынъ ичюн, мына шимди белягъа огърадынъ! – деди.
Авнер Хевронгъа къайтып кельгенде, Ёав оны юзьме-юзь лаф этеджек киби къапудан кирсетти ве анда къурсагъына къылыч саплады. Бойлеликнен, Ёав озь къардашы Асаэл ичюн Авнерни ольдюрди.
Онынъ къаны Ёавнынъ башына ве бабасынынъ бутюн союна тюшсюн. Ёавнынъ союнда арам беден хасталыгъы ве маразнен хасталангъан я да топал олгъан, къылычтан ольген я да бир тилим отьмекке мухтадж олгъан адамлар эр вакъыт олсунлар! – деди.
Эгер бирев адамны урып ольдюрсе, озю де ольдюрильсин.
Яшагъан топрагъынъызны арамламанъыз. Тёкюльген къан топракъны арамлай. Топракъ ичюн тек ольдюрген адамнынъ къаны одеме этмек мумкюн.
Пилат ич бир шей ярдым этмегенини, аксине исьян котериледжегини корип: – Мен бу адамнынъ къаны тёкюледжегинде къабаатлы дегилим. Бу ишни озьлеринъиз бакъынъыз! – деди де, халкънынъ козю огюнде сув кетиртип, эллерини ювды.