24 Ёав, падишагъа келип: – Сен не яптынъ? Мына санъа Авнер кельген, сен не ичюн оны йибердинъ? Энди о бизден къачып кетти! – деди.
Фыравун Ибрамны чагъыртты ве онъа бойле деди: – Сенинъ меннен япкъанынъ недир? Не ичюн Сарей сенинъ апайынъ олгъаныны айтмадынъ манъа?
Ёав ве онынъ ордусы кельгенде, онъа: «Падишагъа Нер огълу Авнер кельди. Давут оны йиберди, ве о, эсен-аман кетти», – дедилер.
– Сен Нер огълу Авнерни билесинъ: о сени алдатмагъа, кирген-чыкъкъан ёлларынъны ве бутюн япкъан ишлеринъни бильмек ичюн кельди, – деди.
– Мен падишалыкъкъа ягънен сюртюльгениме бакъмадан, шимди даа зайыфым. Бу адамлар исе – Церуя огъуллары – менден кучьлюлер. РАББИ ярамай адамгъа онынъ яманлыгъына коре берсин, – деди.
Авнер Иш-Бошетнинъ сёзлерине пек ачувланды ве: – Мен санъа не – Ехуданынъ копегими ёкъса? Мен бугунь бабанъ Шаулнынъ эвине, онынъ агъаларына, достларына садыкъ эдим, сени Давутнынъ къолуна бермедим. Сен исе бир апай ичюн мени къабаатлайсынъ!
Балакъ Беламгъа: – Манъа япкъанынъ недир? Мен сени душманларымны къаргъамакъ ичюн кетирдим, сен исе оларгъа яхшылыкъ тилейсинъ! – деди.
– Не, мен еудийимми? Сени манъа Озь халкъынъ, Озь баш руханийлеринъ якъалап бердилер. Сен насыл иш яптынъ? – деди Пилат.