20 Авнер ве онен берабер йигирми адам Давуткъа Хевронгъа кельдилер. Давут Авнер ве онен берабер кельген адамларгъа той япты.
Исхакъ оларгъа зияфет япты, ве олар ашап-ичтилер.
Сонъ Якъуп байыр тёпесинде къурбан чалды ве ашамакъ ичюн сой-сопларыны чагъырды. Олар ашадылар ве байыр тёпесинде геджеледилер.
Биньяминлилерге де Авнер айны шуны айтты. Сонъ Авнер Давуткъа исраиллилернинъ ве Биньямин къабилесининъ истеклерини айтмакъ ичюн Хевронгъа кетти.
Авнер Давуткъа: – Мен турып кетейим, эфендим падишагъа бутюн Исраиль халкъыны топлайым, олар да сеннен мукъавеле япарлар. Сен джанынъ истегени киби оларгъа падишалыкъ япарсынъ, – деди. Давут Авнерни йиберди, ве Авнер эсен-аман кетти.
Падишалыгъынынъ учюнджи йылында о, бутюн башлыкълары ве хызметчилери ичюн, фарслы ве мадайлы орду башлыкълары ве мырзалары, эм де озь янындаки виляетлерининъ башлыкълары ичюн байрам япты.
Авигаил Навалгъа къайтып кельди, бакъса, онынъ эвинде, падишанынъ эвинде киби, той кете, Навал шенълене, зиль сархош. Шунынъ ичюн Авигаил онъа сабагъадже бир шей айтмады.