2 Падишалар 24:17 - Мукъаддес Китап

¹⁷ Давут, халкъны ольдюрген мелекни корип, РАББИге: – Мына мен гуна яптым, къанунгъа къаршы чыкътым. Бу къойлар исе, олар не япты? Сен мени ве бабамнынъ союны джезала, – деди.

2 Падишалар 24:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланув 18:23

Онъа якъынджа келип, Ибраим: – Сен ярамай адамларнен берабер инсафлы адамларны ёкъ этерсинъми?

Башланув 44:33

Мен, къулунъ, огъланнынъ ерине эфендиме къуллукъ япып къалырым, огълан исе агъаларынен берабер кетсин.

2 Падишалар 12:13

– Мен РАББИге къаршы гуна яптым, – деди Натангъа Давут. Натан исе Давуткъа: – РАББИ гунанъны багъышлады. Сен ольмейджексинъ.

2 Падишалар 24:10

Давут халкъны сайгъанындан сонъ, юреги чапаланды, ве о, РАББИге: – Буны япып, пек буюк гуна къазандым. Амма шимди, РАББИ, къулунънынъ гунасыны багъышла, пек балабан акъылсызлыкъ яптым, – деди.

2 Падишалар 7:8

Шимди къулум Давуткъа шуны айт: «Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Мен сени, халкъыма Исраильге ёлбашчы ол деп, къой сюрюсини отлаткъан еринъден алдым.

3 Падишалар 22:17

О исе: – Чобансыз къалгъан къой-эчки сюрюси киби дагъларгъа дагъылгъан исраиллилерни корем. РАББИ дей: «Оларнынъ башлыгъы ёкъ, эр кес эвине эсен-аман къайтсын», – деди.

Эюп акъкъында китап 42:6

Шунынъ ичюн озюмни корьмеге козюм ёкъ, тоз ве куль ичинде тёвбе этем.

Эюп акъкъында китап 7:20

Гуна къазангъан олсам биле, Санъа не зарар кетирир эдим, эй, адамларнынъ къаравулы? Нечюн мени токътамаздан урасынъ? Нечюн санъа бир юк олдым?

Зебур 32:5

О, акъикъат ве адалетни севе; дюнья РАББИнинъ севгисине толды.

Зебур 44:11

Динъле, эй, къыз, къулакъ асып бакъ, халкъынъны ве баба эвинъни унут.

Зебур 74:1

Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ташхет. Асафнынъ зебуры. Йыр.

Чыкъыш 10:16

Фыравун ашыкъып, Мусанен Харунны озюне чагъыртты ве оларгъа: – РАББИнинъ, сизинъ Алланъызнынъ огюнде ве сизинъ огюнъизде гуна къазандым.

Ешая 6:5

– Ах! – дедим. – Башыма беля! Агъзы арам бир адамым мен, ве агъызлары арам бир халкънынъ арасында яшайым. Козьлерим де Падишаны, Ордуларнынъ РАББИсини корьди!

Юнус 1:12

– Мени алып, денъизге ташланъыз. О вакъыт денъиз тынчланыр. Билем ки, бу кучьлю фуртунагъа мен ичюн огърадынъыз, – деди Юнус.

Зекерья 13:7

– Эй, къылыч! Меним чобаныма, Манъа якъын адамгъа къаршы котериль! – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Чобанны ур да, къойлар тараф-тараф къачсын. Мен кичик къозуларгъа къаршы чыкъаджагъым.

Сайылар 16:22

Олар бетлеринен ерге тюшип, бойле ялвардылар: – Алла, эр джанлы шейге рухуны берген Алла! Бир адам гуна къазанды, Сен исе бутюн джемааткъа къаршы ачувланасынъмы?