Давут, халкъны ольдюрген мелекни корип, РАББИге: – Мына мен гуна яптым, къанунгъа къаршы чыкътым. Бу къойлар исе, олар не япты? Сен мени ве бабамнынъ союны джезала, – деди.
Давутнынъ адамлары онъа: – Мына, РАББИ санъа: «Иште, Мен душманларынъны къолунъа теслим этерим, онынънен не истесенъ, шуны япарсынъ», – деген кунь кельди, – дедилер. Давут яваштан барып, Шаулнынъ урбасындан бир парча кесип алды.