34 Маакъа союндан Ахасбайнынъ огълу Элифелет, гилолы Ахитофел огълу Элиам,
Аммонлылар, Давутнынъ оларгъа къан душманы олгъаныны корип, Бет-Рехов шеэринден арамлыларны ве Цова шеэринден арамлыларнынъ 20 000 джаяв аскерини, Маакъа топрагъы падишанынъ 1 000 адамыны ве Тов еринден 12 000 адамны парагъа тутмагъа адамлар йибердилер.
Аммонлылар чыкътылар ве дженкке азырланып, шеэрнинъ араба къапусы огюнде ерлештилер. Цова ве Реховдан арамлылар, Тов ве Маакъадан аскерлер исе айры тарлада ерлештилер.
Давут, къадыннынъ ким олгъаныны бильмек ичюн, адам йиберди. – Бу – Бат-Шева, Элиамнынъ къызы, хитли Уриянынъ апайыдыр, – деди адам.
Къурбан чалгъан вакъытта Авишалом Давутнынъ насиатчысы олгъан гилолы Ахитофелни Гило шеэринден чагъыртты. Олар буюк бир анълашма яптылар, ве халкъ Авишаломнынъ янына топлашып чокълашмагъа башлады.
Давуткъа: – Ахитофел Авишаломнен берабер санъа къаршы анълашма япты, – дедилер. Давут: – РАББИ! Ахитофелнинъ огреткен шейни ахмакълыкъкъа чевир! – деди.
Ахитофел, насиаты беджерильмегенини корип, эшегини екти, азырланып ёлгъа чыкъты, шеэрине, эвине кельди, къорантасына сонъки эмирлерини берди, сонъ озь-озюни асып ольдюрди. Оны бабасынынъ къабринде дефн эттилер.
Шева бутюн исраилли къабилелерининъ топрагъындан Авел-Бет-Маакъагъа къадар кечти, даа бутюн Берим топрагъындан кечти. Адамлар топлашып, онынъ артындан кете эдилер.
Менашшенинъ къабилесинден олгъан Яир гешурлыларнен ве маакъалыларнен сынъыргъа къадар бутюн Аргов виляетини алды. Башан ерини о, озь адынен Хаввот-Яир адландырды. Бугуньгедже бу онынъ адыдыр.
Давут хитли Ахимелекке ве Церуя огълу, Ёавнынъ агъасы Авишайгъа мураджаат этип: – Ким меннен берабер Шаулнынъ ордусына бараджакъ? – деп сорады. Авишай: – Мен сеннен бараджагъым, – деди.