7 Башым беляда къалгъанда, РАББИмни чагъырдым, Аллама ялвардым! Сарайындан О, сесимни эшитти, яйгъаргъаным Онынъ къулагъына барып етти.
Эй, Алла, коклерден юкъарыгъа чыкъ, шуретинъ бутюн ер юзюни къапласын!
Дагъларгъа козьлеримни котеририм, манъа ярдым къайдан келир?
кунеш, никях одасындан киев киби, чыкъа, батыр киби, къуванып, озь месафесини чапып кече.
Оларнынъ ишлерине коре, яманлыкъларына коре, къоллары япкъанларына коре, къазангъанларына коре акъларыны бер!
Оларнынъ ёлу къаранлыкъ ве тайгъалакъ олсун, РАББИнинъ Мелеги оларны къуваласын.
РАББИ деди ки: – Мысырда Меним халкъым чеккен зулумыны корьдим. Незаретчилерининъ япкъан ишлери ичюн къопаргъан къыяметини эшиттим. Халкъымнынъ гъам-къасеветлерини билем.
Сен мени теренликлерге, денъиз тюбюне ташладынъ. Акъар сувлар мени сарды, бутюн Сенинъ къуветли далгъаларынъ устюмден кечти.
Дагъларнынъ темелине къадар тюштим, ер мени эбедиен къапатты. Лякин Сен, РАББИ-Таалям, джанымны о бир дюньядан къуртардынъ.
РАББИ исе Озюнинъ Мукъаддес Сарайында. Онынъ огюнде бутюн дюнья тынч олсун!
Иса олюм азабында олып, даа буюк кучьнен дува окъуй башлады. Ондан чыкъкъан тер ерге тамгъан къан тамчыларына ошай эди.
Ер юзюнде яшагъан куньлеринде Месих пек багъырып ве козьяш тёкип, Оны олюмден къуртармагъа кучю олгъан Аллагъа ялварды ве дува окъуды. Иса юваш ве иманлы олгъаны ичюн, Алла Онынъ дуваларыны эшите эди.
Тарлаларынъызны оргъан ыргъатлардан къазанчыны тутып алдынъыз. Динъленъиз! Олар агълайлар, ве оракъчыларнынъ агълавлары Ордулар Раббисининъ къулакъларына еткен.