5 Олюм далгъалары мени сарып алды, акъсызлыкънынъ чокълугъы зияде къоркъузды.
Эр бир тильде, эр бир шиведе оларнынъ сеси эшитиле.
Куньбатышта РАББИнинъ Адындан къоркъаджакълар, куньдогъушта Шуретинден отьлери патлайджакъ. О, ташкъын дерья киби келеджек, РАББИнинъ ели оны къувалайджакъ.
бойле деди: – Къаза-белягъа огърагъанымда, мен РАББИге ялвардым, ве О, манъа джевап берди. Мезар къапусы огюнде тургъанымда, къыямет къопардым, ве Сен меним сесимни эшиттинъ.
– Ерусалимни ордулар сарып алгъаныны корьгенде, билинъиз: шеэрнинъ гъайып оладжакъ вакъты якъынлашкъан.
Адамлар: «Тынчлыкъ-аманлыкъ ве хавфсызлыкъ», – деп юргенде, о вакъыт олюм оларгъа апансыздан, догъаджакъ къадынгъа агъры киби, келеджек, ве олар ондан къачып кетмейджеклер.
Еди пиаланен еди мелектен бири келип, манъа бойле деди: – Яныма кель. Санъа чокъ сувлар устюнде отургъан буюк ороспунынъ суд этиледжегини косьтеририм.
Мелек манъа даа бойле деди: – Устюнде ороспу отургъан, сен корьген сувлар – халкълар, топлашувлар, миллетлер ве тиллердир.