16 РАББИнинъ къоркъунчлы сесинден, Онынъ ачувлы нефесинден денъизнинъ сув башы ачылды, ер юзюнинъ темеллери корюнди.
Бурнундан тютюн чыкъты, агъзындан эр шейни ёкъ этиджи атеш фышкъырды, алевленген комюр сепильди.
«Бу ерге къадар келип токътайджакъсынъ, гъурурлы далгъаларынъ бу ерде токътап къаладжакъ», – дедим.
О, сувсагъан джанны тойдурды, ач олгъан джанны эйиликнен толдурды.
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ташхет. Асафнынъ зебуры. Йыр.
Эй, дагълар ве ернинъ сарсылмаз темеллери! РАББИнинъ къабаатлавыны эшитинъиз, – РАББИ Озь халкъынен, Исраильнен давалаша.
Денъизге эмир этсе, денъиз къуруй, бутюн озенлер къуруп кете, Башан ери ве Къармел дагълары сола, Ливаннынъ чечеклери ренкини джоя.