Сен де, огъулларынъ да, къулларынъ да онынъ тарлаларында чалышынъыз ве, эфендинънинъ торунында ашамалыкъ отьмеги олсун деп, тарлалардаки махсулларны кетиринъиз. Эфендинънинъ торуны Мефивошет даима меним софрамда отьмек ашайджакъ. Циванынъ 15 огълу ве 20 къулу бар эди.
Ёнатан Давуткъа: – РАББИнинъ, Исраиль Алласынынъ огюнде ант этем! Ярын я да о бириси куню бабама хаберим олгъаныны косьтермейип сорап бакъайым. Эгер онынъ санъа мунасебети яхшы олса, мен исе бу хаберни санъа шу ань еткизмесем,
Сен исе къулунъа мераметли ол, чюнки сен къулунънен берабер РАББИнинъ огюнде бирлешме къурдынъ. Эгер къабаатым олса, мени ольдюр. Мени бабанъа алып кетмеге не керек? – деди.