О куньлерде ве олардан сонъ ер юзюнде нефиллер бар эдилер. Алланынъ огъуллары адамларнынъ къызларына келип башладылар, ве къызлар оларгъа бала тапа эдилер: олар кучьлю къараманлар, эвель-эзельден намлы адамлар ола эдилер.
Сонъ даа бир дженк Гъат шеэринде олып кечти. Анда кене Рафа союндан олгъан бир юксек адам бар эди, онынъ къолларында ве аякъларында алтышар пармагъы бар эди, эписи оларакъ йигирми дёрт пармагъы бар эди.
Биз энди къайда кетейик? Агъа-къардашларымыз: “О халкъ бизден чокъ, бойлары да юксекче. Шеэрлери балабан, пекитильген диварлары кокке тие. Биз анда анакълыларны биле корьдик”, – айтып, бизни рухтан тюшюрдилер».
Башаннынъ падишасы Ог сонъки рефалы эди. Онынъ демирден япылгъан тёшегининъ узунлыгъы дёрт бучукъ метр, кенълиги эки метр эди. О, шимди де аммонлыларнынъ къолунда, Рабба шеэриндедир.
Анда чокъ сайылы ве юксек бойлу халкъ, анакълылар яшай. Сен оларны билесинъ, олар акъкъында: «Анакънынъ эвлятларына къаршы ким чыкъып олур?» – деп эшиткенсинъ.
Мызрагъынынъ агъачы токъуджыларнынъ орамы киби пек къалын, демир уджу исе алты кило агъырлыгъында эди. Гольятнынъ огюнде къалкъаныны ташыгъан аскер кете эди.