7 Эфендинъиз Шаул ольген олса да, эллеринъиз къалтырамасын, джесаретли олунъыз. Ехуда къабилеси мени озюне падиша этип ягънен сюртти, – деди.
Сонъра Ибрамгъа руя олды. Ибрам РАББИнинъ: – Къоркъма, Ибрам. Мен – сенинъ къалкъанынъдырым, аркъа-къаянъдырым. Мукяфатынъ пек бол-берекетли оладжакътыр, – дегенини эшитти.
Джесаретли ол! Халкъымыз ичюн, Алламызнынъ шеэри ичюн къавий турайыкъ, РАББИ исе Озю не истесе, шуны япсын, – деди.
Шимди РАББИ сизге мераметли ве ишанчлы олсун. Мен де сизинъ япкъан ишинъиз ичюн сизге яхшылыкъ этейим.
Шаулнынъ орду башлыгъы Нер огълу Авнер, Шаулнынъ огълу Иш-Бошетни алып, Маханаим шеэрине кетирди.
Эписи Исраиль акъсакъаллары Давут падишагъа Хевронгъа кельгенде, РАББИнинъ огюнде онен мукъавеле япты, оны ягънен сюртип, бутюн Исраильнинъ падишасы этти.
Руханий, падишанынъ огълуны чыкъарып, онъа падиша таджыны ве шаатлыкъ безеклерини берди. Олар оны падиша япты ве зейтюн ягъынен сюрттилер. Эр кес эль чырпып: «Яшасын падиша!» – деп къычырды.
Мен оларгъа Алламнынъ ярдымы акъкъында айтып бердим, падишанынъ сёзлерини де айтым бердим. Олар исе: – Айдынъыз, къурайыкъ, – дедилер ве шу хайырлы ишке азырландылар.
Юкъламанъыз, иманда къатты турунъыз, джесюр ве кучьлю олунъыз.
Не исе, Раббинен ве Онынъ къудретли къуветинен кучьлю олунъыз.
Эписи кучьлю аскерлер, бутюн гедже девамында анда барып, Шаулнынъ ве огъулларынынъ джесетлерини Бет-Шан диварындан алды ве Явешке келип якътылар.
Вадийнинъ башкъа тарафында ве Иорданнынъ башкъа тарафында яшагъан исраиллилер Исраиль адамларынынъ къачкъаныны, Шаул ве огъуллары ольгенини корип, озь шеэрлеринден къачтылар, фелестинлилер исе анда келип ерлештилер.
Эй, фелестинлилер, еудийлер бизим къолумызда къул олгъанлары киби, оларнынъ къуллары олмамакъ ичюн, къудрет ве джесаретинъизни топланъыз! Джесаретли олунъыз ве оларнен дженк этинъиз! – дедилер.