19 О, Авнернинъ артындан къувалады, онынъ пешинден онъгъа-солгъа бурулмайып къувалай эди.
Церуянынъ учь огълу бар эди: Ёав, Авишай ве Асаэл. Асаэл кийик гъазель киби аягъына чабик эди.
Авнер, артына айланып: – Асаэл, сенсинъми? – деп сорады. О: – Меним, – деди.
Авнер онъа: – Мени къуваламакътан вазгеч. Аскерлерден бирини сайлап, онъа атыл, онынъ эр бир шейини тартып ал, – деди. Лякин Асаэл онынъ пешинден къалмагъа истемеди.
Авнер Хевронгъа къайтып кельгенде, Ёав оны юзьме-юзь лаф этеджек киби къапудан кирсетти ве анда къурсагъына къылыч саплады. Бойлеликнен, Ёав озь къардашы Асаэл ичюн Авнерни ольдюрди.
Бойлеликнен, Ёав ве къардашы Авишай Авнерни ольдюрдилер, чюнки о, Гивон дженкинде къардашлары Асаэлни ольдюрген эди.
Ёшия РАББИнинъ огюнде догъру ишлер япып яшады, бабасы Давутнынъ ёлларындан сагъгъа-солгъа бурулмайып юрди.
Сагъгъа-солгъа урулма, аягъынъны яман ёлдан узакъ тут.
Тек къуветли ве артыкъ джесаретли ол, къулум Муса санъа буюргъан бутюн Къанунны тут ве беджер. Къанундан не солгъа, не сагъгъа урулма, ве эписи туткъан ишлеринъ онъундан келир.
Онынъ ичюн пек джесюр олунъыз! Мусанынъ Теврат китабында язылгъан эр шейни тутып, бутюнлей беджеринъиз, ондан сагъгъа-солгъа урулманъыз.