1 Бундан сонъ Давут РАББИден: – Ехуданынъ бирде-бир шеэрине кетейимми? – деп сорады. РАББИ онъа: – Кет, – деди. Давут: – Къайда кетейим? – деп сорады. – Хевронгъа, – деди РАББИ.
Ибрам тургъан еринден кочьти ве Хевронда олгъан Мамре деген эмен орманы янына барып ерлешти. Анда РАББИге къурбан ерини къурды.
Оларны корип, Якъуп: – Бу, Алланынъ ордусы, – деди ве о ернинъ адыны Маханаим деп къойды.
Давут падишалыгъы къыркъ йыл девам эткен сонъ, Авишалом падишагъа: – Мен барып, РАББИге берген адагъымны Хевронда беджерейим, – деди.
Давут Хеврон шеэринде Ехуда къабилесине еди бучукъ йыл девамында падишалыкъ этти.
Давут РАББИден: – Фелестинлилерге къаршы чыкъайыммы? Оларны меним къолума берерсинъми? – деп сорады. РАББИ Давуткъа: – Чыкъ. Мен фелестинлилерни сенинъ къолунъа теслим этерим, – деди.
Давут кене РАББИден сорады, ве О, онъа джевап берип: – Оларнынъ огюне чыкъма, лякин артларындан, бака орманы тарафындан бар.
Давутнынъ Исраильде падишалыгъы 40 йыл девам этти: Хевронда о, еди йыл ве Ерусалимде 33 йыл падишалыкъ этти.
Олар Алланынъ Сарайы къуруджылыгъына 5 000 чувал алтын ве 10 000 алтын пара, 10 000 чувал кумюш, 18 000 чувал бакъыр, 100 000 чувал демир бердилер.
Цора, Аялон ве Хеврон шеэрлерини къуветлештирди. Булар – Ехуда ве Биньямин къабилелеринде пекитильген шеэрлердир.
Оларнынъ агъзындан бош лафлар таша, онъ къоллары ялангъа ынтылалар.
Оларнынъ ишлерине коре, яманлыкъларына коре, къоллары япкъанларына коре, къазангъанларына коре акъларыны бер!
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен Исраиль халкъынынъ бу ялварувларына да джевап береджегим: онынъ халкъыны къойлар киби чокълаштыраджагъым.
Адамлар ёлгъа чыкъты ве, Цин сахрасындан башлап, Хамат янындаки Реховгъадже топракъны огренип чыкътылар.
О, руханий Элазарнынъ огюнде турсун ве Ур алетлери ярдымынен РАББИнинъ огюнде чыкъкъан къарар акъкъында сорасын. Онынъ сёзюне коре о ве Исраиль огъулларынынъ эписи, бутюн джемаат эр бир шейни башласынлар ве эр бир шейни битирсинлер.
РАББИ буюргъаны киби, Ехошуа Ефунненинъ огълу Къалевге Ехуда огъулларынынъ арасында топракъ пайыны берди – Кирьят-Арбаны, я да Хеврон шеэрини. Анакъ бабасынынъ ады Арба эди.
Ехошуанынъ олюминден сонъра, Исраиль огъуллары РАББИни чагъырып, Ондан: – Ханаанлыларгъа къаршы бизден ким биринджи чыкъаджакъ? – деп сорадылар.
РАББИден: – О мында энди кельгенми? – деп сорадылар. РАББИ: – Мына, о керваннынъ алетлери арасында сакълана, – деди.
Давут РАББИге мураджаат этип: – Анда барайыммы, фелестинлилерни енъеримми? – деп сорады. РАББИ Давуткъа: – Бар, фелестинлилерни енъеджексинъ ве Кеиланы азат этеджексинъ, – деп джевап берди.
Давут кене РАББИге мураджаат этти, ве РАББИ онъа: – Тур, Кеилагъа кет. Мен фелестинлилерни сенинъ къолунъа теслим этеджегим, – деди.
Хевронда ве Давут ве адамлары юрген бутюн ерлерде олгъан акъсакъалларгъа ёллады.