36 Мен, къулунъ, Иорданны кечип, онынъ артындан бираз кетейим. Не ичюн сен, падиша, манъа о къадар мерамет эйлейсинъ?
Мен энди 80 яшыма кирдим. Яхшыны ярамайдан айырып оламайым. Мен ашагъан-ичкен шейлерининъ фаркъына баралмайым. Йырджыларнынъ сеслерини де эшитип оламайым. Падиша-эфендиме агъырлыкъ этмеге не керек?
Манъа артыма къайтып, озь шеэримде, анамнынъ-бабамнынъ къабири янында ольмеге рухсет бер. Амма мына огълум Кимхам. О, падиша-эфендим, сеннен берабер кетсин. Онен не истесенъ, шуны япарсынъ, – деди.
башынъа бирде-бир беля тюшмез, чадырынъа веба якъынлашмаз.
Агъыр куньлер кельмезден, «Оларда бир къуванч ёкъ», – дейджек йыллар башынъа тюшмезден, кунеш, ай, ярыкъ ве йылдызлар сёнмезден, ягъмур артындан янъы булутлар кельмезден, яшлыгъынъда Яратыджынъны акъылынъда тут.
Беринъиз, сизге де береджеклер, толу ольчюнен береджеклер: яхшы силькип, бастырып, толып-ташкъан ольчюнен урбанъызнынъ этегине толдураджакълар. Сиз насыл ольчюнен ольчесенъиз, сизге де шойле ольчейджеклер.