26 О исе: – Падиша-эфендим! Мени къулум алдатты. Аякъларым топал олгъаны ичюн, мен къулума: «Эшекни ек, онъа минип, падишанен берабер кетерим», – дедим.
Онен берабер бир бинъ биньяминли, Шаулнынъ хызметчиси Цива ве онынъ 15 огълу ве 20 къулу Иордангъа, падишаны къаршыламагъа чапып кельдилер.
Шаул огълу Ёнатаннынъ Мефивошет адлы, аякълары топал огълу бар эди. О, беш яшында олгъанда, Йизреэлден Шаул ве Ёнатаннынъ олюми акъкъында хабер кельди. Даясы оны алып къачты. Ашыкъып къачкъанда, бала тюшти ве аякъалары зарарланды. Бундан сонъ топаллап башлады.
– Шаулнынъ сой-сопларындан башкъа кимсе къалмадымы? Мен онъа Алладан кельген бирде-бир яхшылыкъ япар эдим, – деди падиша. – Ёнатаннынъ бир огълу бар, онынъ эки аягъы топал, – деди падишагъа Цива. Падиша ондан: