25 О, Ерусалимден падишаны къаршылап чыкъкъанда, падиша онъа: – Сен, Мефивошет, не ичюн меннен берабер кетмединъ? – деп сорады.
Авишалом Хушайгъа: – Достунъа садыкълыгъынъ бойле экен! Не ичюн онен кетмединъ? – деди.
Шаул огълу Ёнатаннынъ Мефивошет адлы, аякълары топал огълу бар эди. О, беш яшында олгъанда, Йизреэлден Шаул ве Ёнатаннынъ олюми акъкъында хабер кельди. Даясы оны алып къачты. Ашыкъып къачкъанда, бала тюшти ве аякъалары зарарланды. Бундан сонъ топаллап башлады.
Шаул огълу олгъан Ёнатаннынъ огълу Мефивошет, Давуткъа келип, бет устюне йыкъылып, урьметини бильдирди. Давут: – Мефивошет! – деди. – Э, мына мен, сенинъ къулунъым, – деди Мефивошет.