Акъайы исе, Микъалнынъ артындан кетип, агълай-агълай оны Бахуримге къадар озгъарды. Сонъ Авнер онъа: – Бар, артынъа къайт, – деди, ве о артына къайтып кетти.
Сен де, огъулларынъ да, къулларынъ да онынъ тарлаларында чалышынъыз ве, эфендинънинъ торунында ашамалыкъ отьмеги олсун деп, тарлалардаки махсулларны кетиринъиз. Эфендинънинъ торуны Мефивошет даима меним софрамда отьмек ашайджакъ. Циванынъ 15 огълу ве 20 къулу бар эди.
Шаулнынъ эвинде Цива адлы бир къул бар эди. Оны Давутнынъ огюне чагъырдылар. Падиша ондан: – Сен Цивасынъмы? – деп сорады. – Э, меним. Сенинъ къулунъ олам, – деди Цива.