29 Падиша: – Йигит Авишалом сагъмы? – деп сорады. Ахимаац: – Ёав падишанынъ къулуны ве мени, сенинъ къулунъны, ёллагъанда, мен буюк къалабалыкъ корьдим. Амма не олгъаныны бильмейим, – деди.
Лякин Цадокъ огълу Ахимаац сёзюнде турып, Ёавгъа кене: – Не олса олсун, амма мен хушлунынъ артындан чапайым, – деди. Ёав исе онъа: – Огълум, санъа бармагъа не керек? Хайырлы хабер кетирмезсинъ, – деди.
Падиша онъа: – Чекиль, мында тур, – деди. Ахимаац чекилип, беклемеге башлады.
Падиша хушлудан: – Йигит Авишалом сагъмы? – деп сорады. Хушлу: – Эфендим падишанынъ бутюн душманларынынъ такъдири, санъа къаршы чыкъкъанларнынъ такъдири бу яшнынъ такъдири киби олсун! – деди.
Ёав Амасагъа: – Къардашым, яхшысынъмы? – деп, оны опеджек олып, сагъ къолунен сакъалындан тутты.
Оны къаршыламагъа чап да: «Сагъ-амансынъмы? Акъайынъ сагъмы? Баланъ сагъмы?» – деп сора, – деди. Къадын исе: – Эписи яхшы, – деп джевап берди.