19 Цадокъ огълу Ахимаац Ёавгъа: – Мен чапайым, падишагъа: «РАББИ сени душманларынъдан къуртарды», – деген хаберни еткизейим, – деди.
Падиша руханий Цадокъкъа: – Козь-къулакъ ол! Эсен-аман шеэрге къайт. Огълунъ Ахимаац ве Авиатар огълу Ехонатан – сиз бу эки огълунъызнен берабер къайтынъыз.
Оларнен берабер эки огъуллары да бар: Цадокънынъ огълу Ахимаац ве Авиатарнынъ огълу Ехонатан. Олардан эшиткен эр бир хаберни манъа ёлла, – деди.
Ехонатан ве Ахимаац Эн-Рогель янында эдилер, чюнки озьлерине шеэрде корюнмеге чарелери ёкъ эди. Бир хызметчи къыз оларгъа келип, эр шейни айтып бере эди. Олар исе Давут падишагъа хабер эте эдилер.
Лякин Ёав онъа: – Сен бугунь хайырлы хаберджи оламазсынъ, чюнки падишанынъ огълу ольди. Башкъа вакъыт айтарсынъ, бугунь дегиль, – деди.
Ахимаац: – Не олса олсун, мен чапайым, – деди. Ёав: – Чап, – деди, ве Ахимаац, догъру ёлдан чапып, хушлу адамдан эвель кельди.
Шу арада хушлу да кельди ве: – Козь айдын, падиша-эфендим! Бугунь РАББИ санъа къаршы исьян котергенлерден сени къуртарды, – деди.
о вакъыт душман меним джанымны къувалап етишсин, омрюмни ерге таптасын, шуретимни топракъкъа атсын. Сэла
Халкълар озьлери къазгъан чукъургъа тюшти, озьлери къойгъан тузагъына аякълары илинди.
Меним душманларым артына къайттылар, Сенинъ огюнъде сюрюнип, ёкъ олып кеттилер.
Чапар чапаргъа, хаберджи хаберджиге хабер этип, Вавилоннынъ падишасына бильдирелер: Шеэр эр тарафтан запт этильди,
Севимли агъа-къардашларым, озьлеринъиз очь алманъыз, Алланынъ гъазабына ер беринъиз. Язылгъан ки: – Очь алмакъ Меним къолумда, джезасыны Мен берерим, – дей Рабби.