11 Ёав исе бу хаберни кетирген адамгъа: – Сен буны корьген олсанъ, не ичюн оны шу ерде ольдюрмединъ? Мен санъа бир къушакъ ве он кумюш акъча берер эдим, – деди.
Адамларнынъ бириси буны корип, Ёавгъа: – Мен эмен терегинде асылып къалгъан Авишаломны корьдим, – деди.
Адам Ёавгъа джевап берип: – Элиме бир бинъ кумюш акъча туттурсалар биле, падиша огълуна къолумны котермем. Падиша, эр кес эшитсин деп, санъа, Авишайгъа ве Иттайгъа: «Яш йигит Авишаломгъа зарар кетирменъиз», – деген эмир берди.
Амасагъа да айтынъыз: «Сен меним къандаш тувгъаным дегильсинъми? Эгер сени Ёавнынъ ерине омюрбилля орду башы этип къоймасам, Алла бойнумны урсун!»
Я РАББИ, инсаннынъ эмиети недир, не ичюн онъа итибар этесинъ? Инсан огълунынъ эмиети недир, не ичюн онъа дикъкъат этесинъ?
Адалетсиз къазанчкъа къызгъан эр кимнинъ сонъу бойледир: бу къазанч, онъа саип олгъан адамларнынъ джаныны ала.