12 Биз Давуткъа къаршы чыкъармыз. О, къайда олмаса да, онъа чыкъ тюшкени киби уджюм этермиз. Онынъ янында олгъан адамлардан бириси сагъ къалмаз.
Бен-Хадад даа бир хабер ёллап: – Мен Самарие шеэрининъ кулюни кокке савурарым. Джаяв аскерлериме бирер авуч куль биле тийсе, аллалар бойнумны урып, мени пек къатты джезаласынлар! – деди.
Шимди эфендимнен Ашшур падишасынен анълашсанъ, ве мен санъа эки бинъ ат берсем, оларнынъ устюне атлылар тапып олурсынъмы?
Ябанджы ерлерде къую къазып, сувуны ичтим, бутюн Мысыр озенлерини табанларымнен къуруттым», – дединъ.
РАББИнинъ ишлери – шанлы-шуретлидир, Онынъ адалети – эбедийдир.
Юрегинъдеки къопайлыкъ сени алдатты. Юксек ерде, къая чатлакъларында яшайсынъ, ичинъден: – Мени ерге ким тюшюрип олур? – дейсинъ.
Якъупнынъ сагъ къалгъан огъуллары бир чокъ халкъларнынъ арасында РАББИ ёллагъан чыкъ киби, отларгъа ягъгъан ягъмур киби оладжакъ. Олар ич бир адамгъа таянмаз, ич кимсени беклемез.
Даа онынъ сакълангъан ерлерини тапынъыз ве манъа догъру хабер кетиринъиз. Сонъ мен сизлернен барарым. Эгер о, бу ерлерде олса, мен оны бутюн Ехуда аилелеринден къыдырып тапарым, – деди.