6 Давут падишагъа ве онынъ къулларына таш атып башлады. Падишанынъ джесюр аскерлери онынъ сагъ ве сол тарафында эдилер.
Давут падиша Бахуримге келип еткенде, андан Шаулнынъ союндан олгъан бир адам чыкъты, онынъ ады Шимий, Геранынъ огълу. О сёгюне-сёгюне чыкъты.
Шимий, лянетлер ягъдырып: – Кет, ёкъ ол, къатиль ве бир шейге ярамагъан адам!
ве падишагъа: – Эфендим, мени къабаатлама! Падиша-эфендим, мен – сенинъ къулунъ! Сен Ерусалимден чыкъкъанда мен япкъан яман шейни унут, оны юрегинъде тутма.