16 Давутнынъ досту аркълы Хушай, Авишаломгъа келип: – Яшасын падиша! Яшасын падиша! – деди.
Давут Аллагъа ибадет эткен тёпеге чыкъкъанда, онъа аркълы Хушай расткельди. Устюндеки урбасы йыртыкъ, башы устюнде топракъ эди.
Лякин шеэрге къайтып, Авишаломгъа: «Падишам, мен сенинъ къулум, бугуньге къадар бабанънынъ къулу эдим. Шимди исе сенинъ къулунъ оладжагъым», – деп, меним хатирим ичюн Ахитофелнинъ насиатыны боз.
Бойле этип, Давутнынъ досту Хушай шеэрге кельди. Авишалом исе тамам шу вакъыт Ерусалимге кирмекте эди.
О, шимди бир талай бугъа, тана, къой-эчки сойып, падиша огъулларынынынъ эписини, орду башлыкъларыны ве руханий Авиатарны давет этти. Олар шимди онынъ огюнде ашай-ичелер ве: «Яшасын Адонья падиша!» – дейлер.
Анда руханий Цадокъ ве Натан пейгъамбер оны ягънен сюртип, Исраильнинъ падишасы этсинлер ве борулар чалып: «Яшасын Сулейман падиша!» – деп, илян этсинлер.
Натан огълу Азарья – виляет башлыкъларынынъ башы; Натан огълу Завуд – руханий ве падишанынъ меслеатчысы;
Руханий, падишанынъ огълуны чыкъарып, онъа падиша таджыны ве шаатлыкъ безеклерини берди. Олар оны падиша япты ве зейтюн ягъынен сюрттилер. Эр кес эль чырпып: «Яшасын падиша!» – деп къычырды.
– Падиша! Эбедий яша! Къулларынъа тюшюнъни айт, ве биз онынъ манасыны тарифлермиз, – дедилер.
Падишанынъ анасы огълунынъ ве онынъ мырзаларынынъ сеслерини эшитип, зияфет эвине кирди ве бойле деди: – Падиша, эбедий яша! Тюшюнджелеринъ сени къоркъузмасын, чырайынъ да ап-акъ кесильмесин!
Даниял падишагъа: – Падиша! Эбедий яша!
Сонъра бу баш везирлер ве виляетлер башлыкълары падишагъа сюрюнен келип, онъа: – Дарьявеш падиша! Эбедий яша!
Онынъ огюнде ве артында юргенлер: – Давут Огълуна шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! – деп къычыра эдилер.
Смаил бутюн халкъкъа: – РАББИ кимни сечип алгъаныны коресизми? Халкънынъ арасында онъа тенъ кельген ёкъ, – деди. О заман бутюн халкъ: – Яшасын падиша! – деп къычырды.