Авишалом Ёавгъа: – Мына, мен сени чагъырттым, сени падишагъа ёлламагъа истедим. Сен падишагъа меним адымдан: «Мен Гешур топрагъындан не ичюн къайтып кельдим? Яхшысы анда къала бергейдим», – айткъанынъны истедим. Мен шимди падишаны корьмеге истейим. Эгер къабаатым олса, о мени ольдюрсин, – деди.
– Эй, Ордуларнынъ РАББИси! Эгер къулунънынъ къайгъысыны корьсенъ, мени акълынъда тутып унутмасанъ ве манъа, Сенинъ къулунъа огълан бала берсенъ, мен оны Санъа берерим, омюрбилля башына устра тиймез, – деп, адакъ берди.
– Мен насыл барайым? Шаул эшитир ве мени ольдюрир, – деди Смаил. – Бир тана ал да: «Мен РАББИге къурбан чалмакъ ичюн кельдим», – деп айт, – деди РАББИ.