1 Бундан сонъ Авишалом озюне бир араба, атлар ве огюнде чападжакъ элли къаравул азырлады.
РАББИ даа бойле дей: Мен санъа озь эвинъден белялар тюшюририм, апайларынъны козьлеринъ огюнде алып, санъа якъын олгъан адамгъа берерим. О, апайларынънен купе-куньдюз юкълайджакъ.
Падиша оларгъа: – Эфендилеринъизнинъ къулларыны алынъыз да, барып, огълум Сулейманны меним къатырыма отуртып, оны Гихонгъа алып кетинъиз.
Давутнынъ Хаггит апайындан олгъан огълу Адонья макътанып: «Мен падиша оладжагъым», – дей эди. Озюне арабалар, атлылар ве огюнде чапкъан элли къаравул алды.
Сен онъа эбедий бахшышларны бердинъ, Сенинъ юзюнъ онъа къуванч кетирди.
Къопайлыкъ артындан – масхаралыкъ келе, алчакъ гонъюль иле – икмет.
Кибир артындан – эляк, къопайлыкъ артындан – йыкъылув келир.
Исьянны севген къавгъаны север, къапусыны юксек къургъан адам йыкъылмагъа къыдыра.
Падиша озюне чокъча атларны алмасын, ве, чокъча атларны алмакъ ичюн, халкъны Мысыргъа къайтармасын. РАББИ: «Сизге анда кене къайтмагъа олмаз», – деди.
бойле деди: – Сизлерге падишалыкъ этеджек падиша бойле шейлер япаджакъ: огъулларынъызны алып, озь дженк арабаларына ве атлылары арасында къояджакъ, ве олар къаравул оларакъ онынъ дженк арабалары огюнде чападжакълар.