1 Бир кунь Церуя огълу Ёав падишанынъ юреги Авишаломгъа яткъаныны корьди.
Давут падишанынъ Авишаломнынъ пешинден къуваламагъа истеги ёкъ олды, чюнки Амноннынъ олюминден сонъра теселли тапты.
Текъоагъа бир адам ёллап, андан бир акъыллы къадынны кетиртти ве онъа: – Агълагъан киби ол, матем урбаларны кий ве олюге куньлер девамында агълап юрген киби ол.
Падиша буны эшиткенде, юрегини къан басты. Араба къапунынъ устюндеки одагъа кирип агълады. Анда кеткенде: – Огълум Авишалом! Огълум, огълум Авишалом! Сенинъ еринъе мен ольгейдим! Авишалом огълум, ах, огълум! – деди.
Шу куннинъ гъалебеси бутюн халкъ ичюн матем кунюне айланды, чюнки халкъ падиша, огълу акъкъында пек къайгъыргъаныны эшитти.
Падиша бетини япып, юксек сеснен: – Огълум Авишалом! Авишалом огълум, ах, огълум! – деп къычыра эди.
Церуянынъ учь огълу бар эди: Ёав, Авишай ве Асаэл. Асаэл кийик гъазель киби аягъына чабик эди.
Къызкъардашлары Церуя ве Авигаил эди. Церуянынъ учь огълу бар эди: Авишай, Ёав ве Асаэл.
Чокъ адамлар акимдарнынъ козюне кирмеге истер, лякин адамгъа адалет РАББИден келе.